Wat wordt onze kleine man steeds meer een grote kerel, en heb zo nu en dan ook als ik hem aankijk van: is je gezicht nu weer veranderd of ligt het aan mama?
Maar hij veranderd enorm, en is ook echt een enorme boef.
Met spullen gooien wordt nu wel een stuk minder en zichzelf achterover op de grond gooien doet hij ook niet meer. Als hij nu boos is loopt hij weg zoekt een plek waar die zich voorover kan laten vallen en gaat dan op de grond verder boos liggen doen. Enige wat dan werkt is negeren en dan is hij er gauw klaar mee.
Laatste 2 weken hebben we echt een ramp met het avond eten. Hij heeft honger, hij lust het maar eet dan alleen zijn vlees en laat dan de rest staan om zijn bord dan op tafel te schuiven. En als je dan een hap wil geven gaat hij heel hard schreeuwen en doet alsof hij vermoord wordt. Negeren helpt niet gaat gewoon door tot je naar hem kijkt. En ik hou echt niet van straffen maar de enige manier dat hij het snapt is dat we hem dan met stoel en al in de gang zetten. Als we hem dan terug halen eet hij wel zijn bord leeg.
Helaas vind ik het moeilijk om onder dat soort situaties rustig te blijven en dan barst de bom ook weleens.
Langzaam aan begint hij nu woordjes na te zeggen, om het daarna een tijd niet meer te doen maar we komen er ooit wel. Hij praat een hoop het is alleen niet te verstaan.
Hij is een hartstikke lieve grote broer en ook uitgekookt als maar kan. Als hij Riley een auto geeft om mee te spelen en wil hem daarna zelf weer gebruiken pakt hij het niet af ( soms wel hoor ) maar pakt dan een speeltje voor Riley en wisselt het dan om, jaha. Met avond eten ook als Riley naast hem zit en je wil niet eten dan leg je het gewoon bij Riley op zijn plankje van de stoel.
Rennen, klauteren klimmen gaat allemaal zonder gevaar te zien en hij gebruikt de kamer ook gewoon als uitdaging waar hij wel en niet op kan komen en als het de eerste keer niet lukt dan wel een tweede keer. Zo kan je met een stoel voor de boeken kast wel bij dat plankje komen en zelfs hoger. Hij heeft nu ook goed door hoe te springen met twee benen van de vloer en als hij muziek hoort gaat hij ook staan springen hihi.
Hij wil heel graag ons helpen met alles, de wasmachine, vaatwasser, stofzuiger, bezem, fornuis overal wil hij meehelpen maar sommige dingen kunnen nu eenmaal niet we willen nu eenmaal geen vinger van Jason in de pan hebben.
Verders weet ik het eigenlijk niet, we hopen dat de enorme driftbuien een stuk minder gaan worden een keer en dat ik er beter mee om kan gaan want hij drijft me vaak echt tot het uiterste en moet mezelf dan echt inhouden en een luchtje gaan scheppen buiten.
Tot volgende maand,
Liefs Astrid en Jason.
reacties (0)